Het nieuwe jaar is rustig van start gegaan zonder dokters bezoeken. Wel de eerste oppas middagen al achter de rug. Wat is dat heerlijk. Maar oh, oh, wat kwam ik mijzelf direct weer tegen. Het was de bedoeling dat Mats op de dagen dat hij bij mij is, boven zijn middagslaapje zou gaan doen. De eerste week kwam ik er al achter dat dit niet zo’n goed plan was. Bij het traplopen kun je met zo’n mannetje op je arm, je niet goed vasthouden en dat was een groot probleem. Ik kon wel janken. Wat deed dat pijn. Duidelijk dat dit geen goed idee was en daarom in mijn kantoortje beneden het camping bedje opgemaakt. Nu heeft hij zelfs 2 bedjes tot zijn beschikking. Als er anderen thuis zijn die hem naar boven kunnen dragen kan hij rustig boven slapen en als ik alleen ben beneden. Probleem opgelost voor zover natuurlijk.
Deze week stond wel weer in het teken van de doktersbezoeken. Het begon maandag met al om 8.00 uur een MRI van rug en bekken. Gewoon onmenselijk zo’n tijd….. ben echt niet meer gewend om zo vroeg al paraat te moeten zijn. Maar het is gelukt. Ik was zelfs ruim op tijd en kon voor de MRI al bloed laten prikken. Wat me nooit eerder is gebeurd, maar maandag wel, was dat ik in het apparaat benauwd werd. En een deel van de MRI moest daardoor over. Ook ging er een gloeiend warme lucht langs mijn arm, het leek wel of de blaren op mijn arm kwamen. Ik wilde niet bellen , en dacht het vol te houden, maar de verpleegkundigen hadden het door en vroegen op een bepaald moment door de intercom of het wel goed ging. Bleek een stuk toch duidelijk bewogen te zijn. Dat moest over. Heel vreemd en nooit eerder gehad. Meestal val ik bijna in slaap in de MRI.
Vandaag was helemaal een drukke dokters dag. Vanmorgen vroeg werd ik al gebeld door een assistente van de pijnpoli ivm een controle (bel) afspraak. Hoe het nu ging met de pijn. Ik kon volmondig roepen dat het waardeloos gaat. De pijn is echt enorm. Er wordt altijd gevraagd om een cijfer te geven tussen de 0 en de 10. Bij mij komt hij momenteel wel heel dicht richting de 10. En dat ondanks de toch niet geringe hoeveelheid medicijnen tegen de pijn. Na mijn verhaal gedaan te hebben meldde de assistente dat ze het er met de arts over zou hebben en ik zou terug gebeld worden.
Om half 2 moest ik me melden voor het 3 maandelijkse Zometa infuus (bot versterker) en daarvoor had ik met Joyce afgesproken. Zij gaat weer mee zoals de laatste keren steeds. Gezellig en heel fijn. Een beetje gespannen, omdat het prikken altijd wat moeilijk gaat, meldde ik me op de dag afdeling van oncologie. Toen ik een voor mij totaal vreemde verpleegkundige kreeg toebedeeld dacht ik even….. oei….. het gaat al zo moeilijk altijd…… zou ze het wel kunnen….? Maar het blijkt maar weer dat je nooit te snel moet oordelen. Het prikken is nog niet 1 keer zo gemakkelijk gegaan. Ik heb haar naam in mijn geheugen genoteerd en hoop dat ze de volgende keer weer dienst heeft als ik weer aan de beurt ben.
Na deze dosis bot versterker hebben we de inwendige mens even versterkt in het restaurant van het ziekenhuis met ….. een heerlijke kop warme erwtensoep !!! Om kwart voor 4 kon ik me melden bij de oncoloog, die zoals gewoonlijk weer lekker uitliep met zijn afspraken. Niet erg, want je wilt zelf immers ook dat hij alle tijd voor je neemt. Bij de oncoloog lag de uitslag van het bloedprikken en de MRI te wachten. Goed Nieuws !! De MRI geeft een stabiel beeld. Niets gegroeid. De tumor markers zijn wel weer gestegen maar daar hecht hij geen waarde meer aan. Die reageren bij mij altijd heel apart. Toch ook uitgebreid over mijn pijn gesproken en waar ik bij zat is er contact gezocht met een neurologisch orthopeed. De pijn komt doordat er 2 wervels zijn ingezakt. Uit de MRI blijkt dat dit niet door de kanker komt maar door artrose. Daarom krijg ik binnenkort een afspraak met een orthopeed om te kijken wat die voor mij kan betekenen. Misschien dat er een operatie mogelijk is. Even afwachten, maar als het goed is al binnen 2 weken een afspraak. Het was kwart voor 5 toen we klaar waren en de gepeperde rekening van de parkeergarage konden gaan betalen. Een middagje kost gewoon 8 euro !!
Op weg naar mijn auto ging mijn telefoon en had ik de pijnpoli weer aan de telefoon. Er was overleg gepleegd met de arts en hij adviseert toch om de pijnmedicatie te verhogen en ook weer morfine te gaan gebruiken. Recepten waren al door hen naar de apotheek gefaxt. Die lieten er geen gras over groeien. Vanaf morgen dus een hele medicijnkast er weer extra bij. Nu maar hopen dat het ook werkt. Toch ook nog maar eens kijken naar medicinale wiet olie. Schijnt ook heel goed te helpen. Er zitten in ieder geval nog een paar weken aan te komen waarin de pijn niet vanzelf weg gaat. Laat me dan maar alle toeters en bellen uit de kast trekken om het zo dragelijk mogelijk te maken.
Morgen ochtend is het eigenlijk de EHBO ochtend voor de basisschool. Deze heb ik een keer afgezegd. Een dag als deze trekt veel energie en morgenmiddag moet ik ivm de trombose die ik heb gehad in mijn been naar de trombosedienst in Nijmegen. Druk zat dus weer. Even lekker uitslapen morgen vroeg.
